UCZYĆ- efektywny proces nauczania oparty na przekazywaniu wiedzy o ruchu drogowym w oparciu o zabawy symulacyjne, konstrukcyjne, tematyczne, słuchowe, czy ruchowe.
ROZWIJAĆ -rozwijanie praktycznych umiejętności u dzieci do 7 lat, które w sposób naturalny i bez specjalnego wysiłku nabywają różnoraką wiedzę, w tym o zachowaniu na drodze.
ETAP I (wrzesień -październik)
Głównym tematem -Pieszy, niechroniony uczestnik ruchu drogowego.
Akcja „Koła stop -robię krok"
ETAP II (listopad -grudzień)
Główny temat -Odblaski, poruszanie się pod drogach w warunkach ograniczonej widoczności.
Akcja „Wido" -widocznie bezpiecznie.
ETAP III -(styczeń -marzec)
Główny temat -Pasażer -podróżowanie jako pasażer.
Akcja ZZ -zawsze zapinam pasy
ETAP IV -(kwiecień -maj)
Główny temat -Rowerzysta, podróżowanie rowerem.
Akcja „Jadę z głową"
W czasie trwania programu prowadzona jest strona internetowa, na której prezentujemy relacje z przebiegu programu. Na stronie www.gotowidodrogi.autochodzik.pl znajdziecie nas w zakładce: zespoły, jako motylkizpp10szczecin Przedszkole Publiczne nr 10 Szczecin. Zapraszamy także do naszej galerii „Autochodzik", gdzie będziemy zamieszczać zdjęcia z realizacji programu.
„W CYRKU"
Metoda projektu przeznaczona dla dzieci 5 -, 6 -letnich
„W cyrku"- przygotowanie i udział w przedstawieniach; rozwijanie twórczej postawy dziecka i własnej ekspresji poprzez tworzenie widowiska teatralnego w zespole dziecięcym.
Czas realizacji: 5 dni (II tydzień kwietnia 2018 r.)
Cele ogólne:
-rozwijanie zdolności psychosomatycznych, kreatywności, twórczości, wyrażania siebie;
-stymulowanie rozwoju intelektualnego, fizycznego, poznawczego;
-rozwijanie umiejętności planowania pracy oraz pracy w zespole;
-kształtowanie nawyków kulturalnej, bezpiecznej zabawy;
-pobudzanie dzieci nieśmiałych, mało aktywnych do wspólnej zabawy;
-przybliżenie pojęć związanych z tematyką cyrku;
-uświadomienie roli sztuki w życiu człowieka.
-kształtowanie umiejętności społecznych dzieci - porozumiewania się z dorosłymi, dziećmi, zgodnego funkcjonowania w sytuacjach zadaniowych
-rozwijanie umiejętności przygotowywania i udziału w przedstawieniu teatralnym
Cele szczegółowe
Dziecko:
Formy pracy: zbiorowa, zespołowa i indywidualna.
Pomoce dydaktyczne:wszelkie rekwizyty związane ze sztuką cyrkową - piłki, hula -hop, krążki, ławeczka, linki, duże butelki plastikowe, chusta animacyjna, siatki na motyle, podkład muzycznu do piosenek „Cyrk wita was", „Magiczne miejsce", podkłady muzyczne do występów dzieci, prezentacja multimedialna „W cyrku", maskotki zwierząt, apaszki, magnetofon, laptop, projektor multimedialny
Dzień pierwszy
1. „Cyrk -spotkanie w kręgu" -zapoznanie z tematem, burza mózgów, tworzenie mapy pojęć.
2. „Cyrk" -zabawa skojarzeniowa -tworzenie skojarzeń do podawanych przez nauczyciela wyrazów. Ułożenie listy pytań; Kto? Gdzie? Kiedy? Dlaczego? Zaplanowanie pracy -przydział obowiązków.
3. „W cyrku" -prezentacja multimedialna; prowadzenie dyskusji na temat sztuki cyrkowej.
4. „Kuferek skarbów" -zabawa dydaktyczna, rozpoznawanie i nazywanie poszczególnych przyborów.
5. „Cyrk w mieście" -zabawy z chustą animacyjną.
6. „Namiot cyrkowy" -rysowanie patykiem na piasku lub kredą na chodniku.
Dzień drugi
1. „Budowanie kącika cyrkowego" -zgromadzenie rekwizytów, strojów do przedstawienia cyrkowego.
2. „Cyrk w naszym mieście" -słuchanie opowiadania nauczyciela i udzielanie odpowiedzi na pytania związane z treścią.
3. „Akrobaci i tancerki" -zabawa ruchowo -naśladowcza.
4. „Cyrk wita was" -zabawy umuzykalniające, nauka piosenki.
5. „Głoskowy detektyw" -ćwiczenie analizy i syntezy głoskowej wyrazów.
6. „Strój akrobaty i tancerki" -praca w grupach, kompletowanie stroju, uzasadnianie swojego wyboru.
Dzień trzeci
1. „Sokole oko" - prezentowanie przez nauczyciela 10 przedmiotów zgromadzonych w torbie (np. piłeczki, peruka klauna itp) przez krótką chwilę i schowanie ich ponownie do torby. Zadaniem dzieci jest zapamiętanie jak największej liczby przedmiotów i narysowanie ich na kartce papieru. Podczas drugiej prezentacji tych samych rzeczy podopieczni sprawdzają, co udało im się spamiętać, i podliczają zdobyte punkty (za każdy zapamiętany przedmiot - 1 punkt). Dzielenie wyrazów na sylaby. Wyodrębnianie głosek w nagłosie i wygłosie.
2. „Cyrk wita was" -śpiew zbiorowy piosenki.
3. „Żonglerzy i siłacze" -zabawa tematyczna z improwizacją ruchową.
4. „Klaun" -praca plastyczna.
5. „Łańcuszki słowne" - zabawa zespołowa ćwicząca analizę i syntezę słuchową.
6. Tworzenie plakatu informującego o występach cyrkowych w naszej grupie.
Dzień czwarty
1. „Bilety do cyrku" - ćwiczenie grafomotoryczne, doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej
2. „Florentynka w cyrku" - słuchanie opowiadania.
3. „Kapelusz klauna" - praca plastyczno-konstrukcyjna.
4. „Klauni na arenie cyrkowej" - improwizacja ruchowa z zatrzymaniem ruchu.
5. „Wesołe zagadki" - doskonalenie umiejętności określania położenia elementów w przestrzeni
6. Próba występów cyrkowych.
Dzień piąty - zakończenie projektu
1. „Scenografia cyrkowa" -przygotowanie scenografii do występów cyrkowych.
2. Zaproszenie dzieci z pozostałych grup na występy „Cyrk wita was"
3. „Cyrk wita was" -prezentowanie przedstawienia cyrkowego dzieciom z młodszych grup -zaprezentowanie swoich umiejętności.
4. „Magiczne miejsce" -zabawy umuzykalniające, zabawy muzyczno -ruchowe.
„CYRK WITA WAS"
1. DYREKTOR:
PROSZĘ PAŃSTWA OTO CYRK.
JA JESTEM WESOŁYM DYREKTOREM I WITAM WAS Z DOBRYM HUMOREM.
ZA CHWILĘ PRZED PAŃSTWEM WYSTĄPIĄ ARTYŚCI WSPANIALI,
CO SWOJE TALENTY TU W PRZEDSZKOLU ROZWIJALI.
TROSZKĘ DZIŚ NAS TREMA ZJADA, ALE PEWNIE JEST NA TO RADA.
BRAWA, BRAWA USŁYSZEĆ DAJCIE I Z UŚMIECHEM NAS PODZIWIAJCIE.
2. KONFERANSJER: FAKIR
WSTRZYMAJCIE ODDECH, BO ZARAZ ZOBACZYCIE RZECZY, O JAKICH NAWET NIE ŚNICIE.
KTO JEST BOJAŹLIWY NIECH ZASŁONI OCZY, BO TERAZ NA SCENĘ FAKIR Z INDII WSKOCZY.
3. KONFERANSJER: SIŁACZE
A TERAZ SIŁĄ ZADZIWIĄ WAS CI, CO CIĘŻKIE SZTANGI DŹWIGNĄ NIE RAZ.
NIE WIEMY, CZY 200, CZY 300 KILOGRAMÓW WAŻY. KTO CHCE JĄ PODNIEŚĆ? KTO SIĘ ODWAŻY?
4. KONFERANSJER: AKROBATKA
UWAGA DRODZY PAŃSTWO, TERAZ SPORO GRATKI JUŻ NA NASZĄ SCENĘ WKRACZAJĄ AKROBATKI.
5. KONFERANSJER: GIMNASTYCZKI
A TERAZ PRZYSZEDŁ CZAS NA GIMNASTYCZKI, CO CIAŁA JAK Z GUMY MAJĄ I JE CIĄGLE WYGINAJĄ. WSZYSTKIE SĄ BARDZO SPRAWNE I DLATEGO NA CAŁY ŚWIAT SŁAWNE.
6. KONFERANSJER: ŻONGLERZY
MILI PANOWIE I SZANOWNE PANIE TERAZ ZOBACZYCIE PIŁECZKAMI ŻONGLOWANIE. WYSTĘP OCENICIE SAMI, A JAK BĘDZIE SIĘ PODOBAŁ NAGRODZICIE GO BRAWAMI.
7. KONFERANSJER: MAGIK
DLA NIEGO MAGIA NIE JEST TAJEMNICĄ, JEGO SZTUCZKI WSZYSTKICH ZACHWYCĄ.
8. KONFERANSJER: KLAUNI
NADSZEDŁ CZAS NA ŚMIESZNE ŻARTY NA ARENIE. SŁAWNI KLAUNI: KUKU I RYKU UŚWIETNIĄ TO WYDARZENIE.
-SŁYSZAŁEŚ, RYKU? ON MÓWIŁ, ŻE UŚWIETNIMY TO MARZENIE.....
-SŁYSZAŁEM, KUKU, ON MÓWIŁ: WYDARZENIE
-MARZENIE!
-WYDARZENIE!
-WSZYSTKO JEDNO: MARZENIE, WYDARZENIE, DAJ NA ZGODĘ OBIE DŁONIE
-SŁONIE?
-JAKIE KONIE?
-MÓWIĘ: SŁONIE
-NIE, MÓWISZ KONIE
(PRZEKOMARZAJĄ SIĘ KILKA RAZY, CORAZ GŁOŚNIEJ)
-WSZYSTKO JEDNO: SŁONIE, KONIE, DAJ NA ZGODĘ OBIE DŁONIE
9. KONFERANSJER:
TO BYŁY KONIE.... PRZEPRASZAM... SŁONIE...OJ, ZUPEŁNIE POKRĘCIŁO MI SIĘ W GŁOWIE
(WPADAJĄ KLAUNI, OBRACAJĄ KONFERANSJERA) I MÓWIĄ:
-TO NIE BYŁY SŁONIE ANI KONIE TYLKO KOGUT
-JAK TO?
-MAM NA IMIĘ KUKU
-A JA RYKU
(TERAZ GŁOŚNO WOŁAJĄ)
-KUKUUUUUU!
-RYKUUUUU!
-JUŻ KOŃCZYMY PRZEDSTAWIENIE I ŻEGNAMY NA ARENIE.
10. DYREKTOR:
-ZAKOŃCZYŁA SIĘ ZABAWA, NIECH WIĘC ZABRZMIĄ GŁOŚNE BRAWA!
11. POCHÓD WSZYSTKICH WYSTĘPUJĄCYCH (PODKŁAD MUZYCZNY)
Opracowanie: E.Karnacewicz, PPNr 10 w Szczecinie
KONSPEKT ZABAWY MATEMATYCZNEJ DLA DZIECI 5 -, 6 -LETNICH
Temat zajęcia: Doskonalenie umiejętności dziecięcego liczenia na miarę możliwości każdego dziecka podczas zabawy z elementem rywalizacji pt. „Supermatematyk".
Cele ogólne: wspomaganie rozwoju operacyjnego rozumowania.
Cele etapowe: - kształtowanie umiejętności liczenia obiektów;
- sprawdzenie kompetencji dzieci w zakresie opanowania dodawania
- kształtowanie odporności emocjonalnej
Cele szczegółowe. Dziecko potrafi:
- sprawnie liczyć,
- dodawać w pamięci, w trudniejszych przypadkach pomagać sobie na palcach,
- rozpoznać cyfry 1 -6,
- wysłuchać dłuższej instrukcji słownej,
- czerpać radość ze wspólnej zabawy.
Metoda: słowna, działań praktycznych.
Forma: zbiorowa, zespołowa, indywidualna.
Środki dyd: kostka z oczkami dla dziecka 5 -letniego, kostka z cyframi dla dziecka 6 -letniego, patyczki.
Przebieg:
- wspólne liczenie, ile dzieci jest w grupie od początku do końca i wspak.
- liczenie po pięć i pokazywanie na palcach (dziesięć, piętnaście, dwadzieścia itd.), po dziesięć i pokazywanie na palcach (dziesięć, dwadzieścia itd.).
- wyjaśnienie reguł konkursu: rzucanie kostką, liczenie oczek (dzieci 5 -letnie), odczytanie zapisanej cyfry (dzieci 6 -letnie), odłożenie tylu patyczków, ile wypadło oczek na kostce -odbywa się to w określonym czasie, także dziecko może rzucić kostką wiele razy; sumowanie patyczków, zapamiętanie i podanie wyniku;
- konkurs: zapoznanie rodziców, na jakim poziomie dodawania są ich dzieci;
- ogłoszenie wyników: brawa dla każdego dziecka.
4. Porządkowanie miejsca zabawy.
Opracowanie: Edyta Karnacewicz
PROGRAM PROJAKOŚCIOWY
OGRODY WYOBRAŹNI
„MAŁY AKTOR"
PROGRAM ROZWIJAJĄCY
TALENTY AKTORSKIE
„MAŁY AKTOR" -PROGRAM ZAJĘĆ TEATRALNYCH
DLA DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM
„ ...a teatr jest po to ,
żeby wszystko było inne niż dotąd.
Żeby iść do domu z zamyśleniem ,
w zachwycie ,
I już zawsze w misce księżyc widzieć..."
/ Joanna Kulmowa /
WSTĘP
Jednym z głównych zadań przedszkola jest wspieranie wielokierunkowej aktywności dziecka poprzez organizację warunków sprzyjających nabywaniu doświadczeń w fizycznym, emocjonalnym, społecznym i poznawczym obszarze jego rozwoju oraz tworzenie sytuacji edukacyjnych budujących wrażliwość dziecka, w tym wrażliwość estetyczną, w odniesieniu do wielu sfer aktywności człowieka: mowy, zachowania, ruchu, środowiska, ubioru, muzyki, tańca, śpiewu, teatru, plastyki.
Rola nauczyciela - to rozbudzanie aktywności dzieci, twórcze organizowanie przestrzeni ich rozwoju, włączanie do zabaw i doświadczeń przedszkolnych potencjału tkwiącego w dzieciach.
Naturalną i spontaniczną aktywność dziecka w wieku przedszkolnym umożliwiają m.in. małe formy sceniczne oparte głównie na literaturze dziecięcej, które rozbudzają i rozwijają dramatyczną ekspresję dziecka. Dziecko naśladując różne sytuacje życiowe, interpretując treść wysłuchanej bajki, opowiadania, podejmując różne role rozwija swoją zdolność myślenia i mowy, twórczej wyobraźni i fantazji. Im wcześniej dziecko rozpoczyna teatralną przygodę, tym lepiej. Jest duża szansa na zarażenie się przez nasze pociechy pasją do aktorstwa lub pochodnych jemu dziedzin sztuki współtworzących przedstawienie, takich jak muzyka, plastyka, taniec, śpiew czy ruch sceniczny. To także doskonała okazja do nauczenia dziecka odwagi scenicznej, inspiracji do konkursów recytatorskich. Teatr rozwija w najmłodszych widzach ciekawość świata. Uczy percepcji, stymuluje rozwój zmysłu wzroku, słuchu, rozwija pamięć. A jeśli zachęcimy dzieci do występów przed audytorium pomaga w lepszym uspołecznieniu najmłodszych, poprzez ułatwienie za pomocą przykładów teatralnych, wejścia w społeczne relacje. Tak jak tablet czy telefon, zabija wyobraźnię oraz kreatywność dziecka, tak teatr ją rozwija lub ma szanse odbudować. Ponieważ każdy, czy to młodszy czy starszy, widz, czy aktor, podczas spektaklu musi sobie wiele dopowiedzieć czy samemu wyobrazić.
Mając na uwadze wartość i ogromne znaczenie form teatralnych dla rozwoju osobowości dziecka opracowałam trwający 9 miesięcy program „Mały aktor", dostosowany do wieku uczestników (5, 6 lat) dla grup osób 10 -osobowych, które spotykają się 1 raz w tygodniu po 60 minut od września 2018 r. do końca maja 2019 r.
Celem programu jest rozwijanie ekspresji twórczej dziecka. Treści zawarte w programie umożliwiają dziecku rozwój indywidualnych zainteresowań, talentów twórczych poprzez wyrażanie się „na scenie", rozwijanie pamięci logicznej i wyobraźni twórczej dzieci, wzbogacanie czynnego słownika i zwrotów, kształtowanie płynnej, wyrazistej mowy i myślenia.
Treści zawarte w programie umożliwiają dziecku szukanie własnego wyrazu oddającego przeżycia, emocje, wprowadzają w różnorodny świat ról i nastrojów. Wpływają na ułatwienie dziecku orientacji w przestrzeni i w czasie oraz poznanie własnych możliwości.
Działalność artystyczna opiera się nie tylko na tekście, ale i muzyce, ruchu, przygotowaniu prostej dekoracji, strojów, rekwizytów. Dziecko uczy się właściwego posługiwania głosem.
Ważną wartością opracowanego programu jest także uwzględnienie potrzeby społecznego działania dziecka. Sytuacje wychowawcze, jakie stwarzają formy teatralne uczą dzieci przystosowania się do otaczającej je rzeczywistości poprzez naturalne kontakty społeczne. Modyfikują zachowanie się dzieci i umacniają więzi emocjonalne między dziećmi w grupie, dają możliwość zgodnego współdziałania, wzajemnego pomagania sobie i służenia innym swoją pomocą.
Stosując w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym tę formę pracy pragnę ukazać dzieciom piękno języka literackiego, przygotować przyszłego widza, odbiorcę sztuki teatralnej, dostarczyć radości, humoru, dobrej zabawy. Natomiast dziecko poprzez bezpośrednie uczestnictwo nabiera śmiałości, pewności siebie, wiary we własne możliwości.
I. CELE PROGRAMU
CEL GŁÓWNY
CELE SZCZEGÓŁOWE :
II. ZADANIA
1. Przekazanie wartości wychowania teatralnego, które może być źródłem satysfakcji dla
dzieci, rodziców i nauczyciela.
2. Przygotowanie i przeprowadzenie inscenizacji, przedstawień teatralnych dla społeczności
przedszkolnej, zaproszonych gości.
3. Kontakt dzieci z prawdziwą sztuką teatralną, poprzez oglądanie spektakli w wykonaniu
zawodowych aktorów.
4. Rozbudzenie u dziecka zainteresowania literaturą, jej pięknem.
III. OCZEKIWANE UMIEJĘTNOŚCI DZIECI
Dziecko wie :
Dziecko rozumie :
Dziecko potrafi :
IV. METODY PRACY
V. FORMY PRACY
VI. WDRAŻANIE TREŚCI PROGRAMU
1. Wdrażanie projektu podczas zajęć w grupie dzieci 5-, 6-letnich.
2. Włączenie do realizacji projektu rodziców.
3. Prezentacja umiejętności teatralnych dzieci przed społecznością przedszkolną, zaproszonymi
gośćmi.
4. Integracja z rówieśnikami z innych przedszkoli oraz szkół w naszym mieście; udział w akcjach
i formach proponowanych przez te instytucje, organizowanie spotkań.
VII. TREŚCI PROGRAMU
Zapoznanie dzieci ze sztuką teatralną, poznanie środków wyrazu artystycznego, kształtowanie umiejętności dramatycznych podczas zabaw twórczych, wprowadzenie elementów gry aktorskiej w tworzonych przez grupę inscenizacjach, przedstawieniach.
Realizacja tych treści ujęta jest w czterech blokach tematycznych:
RYMOWANKI, WYLICZNKI -czyli ćwiczenia kształtujące mowę; kultura żywego słowa.
ETIUDY PANTOMIMICZNE - mimika, gest i ruch.
LITERATURA -inspiracją do zabaw teatralnych.
PREZENTACJE AKTORSKIE.
I. RYMOWANKI, WYLICZANKI - ćwiczenia kształtujące mowę; kultura żywego słowa.
|
ZADANIA |
Sposób realizacji |
Osiągnięcia dzieci |
|
Doskonalenie sprawności w mówieniu.
Tworzenie warunków do doświadczeń językowych.
Umożliwianie zdobycia doświadczeń w mówieniu.
Doskonalenie umiejętności w tworzeniu rymowanek.
Doskonalenie umiejętności płynnego mówienia
Rozwijanie umiejętności kojarzenia; utrwalenie wiadomości o teatrze. |
Słuchamy własnej mowy i różnicujemy cechy wymowy innych - zajęcia praktyczne.
Ćwiczenia dykcyjne, ćwiczące wyrazistość, intonację wypowiedzi: -ortofoniczne -oddechowe połączone z wypowiadaniem głosek, śpiewaniem, lub recytowaniem wierszy -artykulacyjne z wykorzystaniem samogłosek, spółgłosek, krótkich tekstów -fonacyjne -słuchowe -logorytmiczne. Ćwiczenia w regulowaniu siły głosu, w różnicowaniu modulacji głosu przy zdaniach pytających, wykrzyknikowych, oznajmujących, wzbogacających ekspresję wypowiedzi poprzez stosowanie takich elementów, jak: pauza, natężenie głosu, intonacja, barwa, ton. Poznajemy nowe słowa i posługujemy się nimi. Odwołujemy się do archaizmów, np. ciżemka, chata, kwiecie. Ekspresja słowna „Jestem liściem, kolorem". „Język kosmitów" -tworzenie charakterystycznego języka danej rodziny bajkowej, układanie dialogów, tworzenie improwizacji słownych. „Śmiech - to też sztuka!" - śmiech wesoły, beztroski, gwałtowny, cichy, - naśladowanie śmiechu różnych ludzi: staruszki /he-he.../, kobiety /ha-ha.../, mężczyzny /ho-ho.../, dziewczynki /hi-hi.../, chłopca /hałaśliwy-ha-ha.../.
Rymowanki np. „Chrząszcz chrząszczyka, żując gruszkę szczypczykami szczypał nóżkę" i inne. Tworzenie przez dzieci własnych rymowanek. Wyliczanki np. „ Entliczek, pentliczek czerwony stoliczek, itp. Wyprawki - głupawki np. „Raz żabka z Rabki dostała sapki, bo zamiast butów nosiła w deszcz klapki" itp. Rytmizacja i melodyzacja tekstów związanych z porami roku.
Ćwiczenia: -wspólne układanie opowiadań -podawanie zakończeń znanych bajek, opowiadań -samodzielne układanie opowiadań -mówienie z właściwą dla sytuacji intonacją. „Co wiem o teatrze"- quiz teatralny- rozwiązywanie zagadek o teatrze.
|
- rozumie znaczenie ćwiczeń usprawniających narządy artykulacyjne
- potrafi prawidłowo wykonać proponowane ćwiczenia -przestrzega zasad higieny głosu
-kształtuje silny, o odpowiedniej wysokości głos
-rozumie, że słowo jest narzędziem wyrażania wiedzy, intencji i emocji
- prawidłowo operuje wdechem i wydechem
- potrafi naśladować śmiech różnych osób
- potrafi wyraźnie odtworzyć tekst rymowanki
- prawidłowo artykułuje trudniejsze słowa - potrafi utworzyć rym do podanego słowa, tworzy własne rymowanki
- potrafi czerpać radość z zabawy słówkami
-mówiąc, przejawia postawę twórczą (swoista intonacja, wykonanie, interpretacja)
-posługuje się podstawowymi terminami z dziedziny sztuki teatralnej
|
II. ETIUDY PANTOMIMICZNE - mimika, gest i ruch
|
Doskonalenie kompetencji językowych: społeczne użycie języka
Organizowanie działań umożliwiających poznanie wielowymiarowości człowieka.
Doskonalenie pamięci i koncentracji uwagi
Tworzenie warunków do aktywności ruchowej. Stosowanie niewerbalnych środków wyrazu; komunikowanie się w sposób niewerbalny.
Tworzenie warunków do prezentowania postawy twórczej
|
Zabawy dramowe -ćwiczenia w adekwatnym używaniu form wypowiedzi w zależności od adresata: jego wieku (młody, stary), statusu społecznego (podwładny, kierownik), stopnia zaznajomienia (znany, obcy), roli społecznej (dyrektor, pracownik), stanu emocjonalnego (zadowolony, wściekły), poziomu aktywności (zaangażowany, bierny).
Ożywienie ciała, czyli : - komunikowanie się poprzez ruch ciała, - akceptujemy swoje ciało, - ćwiczymy zwinność, gibkość i niezbędną precyzję ruchów. Przykłady zabaw: - tańce kraba i żyrafy - zabawy muzyczno-ruchowe wg metody aktywnego słuchania Batti Strauss - Ministerstwo dziwnych kroków - Kto tak potrafi? - Wahadło-ćwiczenie równowagi itp. Przestrzeń, czyli: - usytuowanie się w danym miejscu, oswojenie się z nim, a wreszcie uznanie za swoje. Przykłady zabaw: - Raz, dwa, trzy Baba-Jaga patrzy - Ile kroków babciu? -Od szeptu do krzyku! - Dzieci w lesie - Głuchy telefon itp. Powtarzanie z pamięci wierszy, rymowanek, piosenek w połączeniu z ruchem, obrazem, dźwiękiem. Ruch - jako środek komunikowania się z innymi, np. - Słucham cię i pokazuję - Lustro - Jakie to zwierzę? - Niewidomy - Mim, Stonoga, Kim jestem/dotyk/. Uczestniczenie w różnego rodzaju zabawach twórczych (tematycznych, konstrukcyjnych, ruchowych wg R. Labana, pantomimicznych z elementami dramy).
|
-rozpoznaje sytuacje komunikacyjne i dostosowuje do nich formy wypowiedzi, uwzględniając: czas, miejsce, sytuację społeczną, temat wypowiedzi
- rozumie znaczenie koncentracji uwagi
- uświadamia sobie niektóre możliwości ciała
- podporządkowuje ruchy ciała wyobraźni
- potrafi łączyć ruch z dźwiękiem
- nabiera zaufania do partnera
- rozumie, że sposób niewerbalny wyrażania uczuć powinien zależeć od odległości, w jakiej znajduje się inna osoba - rozumie zasady zabaw - potrafi oszacować odległość - dostosowuje siłę głosu do odległości - współpracuje z innymi - potrafi skupić uwagę -zwraca uwagę na nierozerwalną więź emocji z pamięcią - prawidłowo interpretuje dźwięk, odtwarza ruch - naśladuje ruchy zwierząt - potrafi zaufać koledze - naśladuje różne czynności
-przejawia zachowania niekonwencjonalne w czasie wykonywania zadań o charakterze otwartym, wymagających postawy twórczej |
III. LITERATURA -inspiracja do zabaw teatralnych
|
Uczestniczenie w tworzeniu kącika i gromadzeniu rekwizytów.
Poznawanie funkcji i znaczenia rekwizytów
Poznawanie i rozumienie różnych postaw bohaterów literackich.
Nabywanie umiejętności inscenizowania literatury z zastosowaniem gry aktorskiej.
Identyfikowanie i nazywanie różnych stanów emocjonalnych
Nabywanie umiejętności tworzenia własnych tekstów i scenek rodzajowych.
Tworzenie warunków do nabywania i rozwijania umiejętności czytania.
Ćwiczenie kreatywnego i twórczego myślenia.
|
Zorganizowanie Kącika teatralnego: - wyznaczenie miejsca w przedszkolu - wzbogacanie kącika w stroje, maski, wspólne wykonywanie pacynek, kukiełek, sylwet do teatrzyku cieni -projektowanie strojów do odgrywanych ról, dobieranie rekwizytów do postaci.
Czytanie dzieciom bajek, jako inspiracja do spontanicznych działań teatralnych: naśladowanie znanych bohaterów, sytuacji bajkowych wg pomysłu i wyobraźni dzieci: Lokomotywa, Na straganie, Teatrzyk Zimowych Rękawiczek. Określanie i ukazywanie w formie zabawy teatralnej cech charakterystycznych postaci wybranych utworów literackich, wyszukiwanie cech przeciwstawnych: „Dwie Dorotki", „Kot w butach".
Scenki rodzajowe, drama : - odtwarzanie sytuacji z życia codziennego - wyciąganie wniosków, analiza zachowań - gry dramowe, oparte na improwizacji (mają swoje miejsce akcji, sytuację wyjściową, dzieci wchodzą w rolę, np. na dworcu czekamy na pociąg, który się spóźnia - emocjonalne wczucie się w rolę, działa a nie gra - uzyskanie efektów wychowawczych).
Mistrz Czytania - zachęcanie dzieci do samodzielnego czytania: - zorganizowanie w przedszkolu kącika „Mistrz czytania" - czytanie rówieśnikom i młodszym dzieciom - otrzymanie dyplomu „Mistrz Czytania". Cykliczne spotkania w Miejskiej Bibliotece Publicznej -filia nr 8
„Guzikowy teatrzyk"- dorysowywanie pastelami do przyklejonych guzików obrazka według własnego pomysłu.
|
-przygotowuje miejsce, pomoce i narzędzia do zabaw twórczych -nabywa doświadczenie w posługiwaniu się pacynkami, kukiełkami, sylwetami
-uczestniczy w organizowaniu „garderoby teatralnej"
- potrafi prowadzić zabawę teatralną żywego słowa - improwizuje tekst swoimi słowami - potrafi modulować głosem - trafnie używa mimiki, gestów, odpowiedniej barwy głosu
- potrafi odtworzyć scenki rodzajowe, dramę - potrafi wyciągnąć właściwe wnioski wychowawcze
- potrafi „wejść" w swoją rolę
- potrafi słuchać i jednocześnie ilustrować odpowiednimi elementami tekst
- czyta krótkie teksty literackie rówieśnikom i młodszym dzieciom
- potrafi czerpać radość z umiejętności czytania
- rozumie znaczenie książki w życiu człowieka
-rozwija inwencję twórczą, estetycznie wykonuje pracę plastyczną |
IV. PREZENTACJE AKTORSKIE
|
Kształtowanie kultury odbioru sztuki.
Budzenie ciekawości teatrem.
Nabywanie umiejętności odgrywania ról w inscenizacjach, przedstawieniach.
Wyrażanie siebie w roli aktora
Rozwijanie twórczej postawy dziecka i własnej ekspresji poprzez tworzenie widowiska teatralnego w zespole dziecięcym; rozwijanie talentu scenicznego.
Nabywanie pewności i odważnego występowania przed widownią. Wzmacnianie więzi rodzinnych.
Rozbudzenie zainteresowania literaturą i teatrem, grą aktorską. Integrowanie się środowisk przedszkolnych. |
Obcowanie ze sztuką aktorską - oglądanie teatrzyków w wykonaniu profesjonalistów, spotkania wg harmonogramu na rok szkolny 2018//2019.
„Spektakle i widowiska teatralne" - pokaz multimedialny, oglądanie nagrań przedstawiających różne formy teatralne tj. drama, teatr lalkowy, pantomima, teatr cieni, teatr żywego aktora; dyskusja na temat spostrzeżeń i wrażeń dzieci.
„Teatr od kulis" -wycieczka do Teatru Pleciuga w Szczecinie, poznanie osób pracujących w teatrze i wykonywanej przez nich pracy.
Prezentacje aktorskie dzieci krótkich form scenicznych: - „ Brudasek" -„ Kapelusz muchomora" -„ Postacie bajkowe na spotkaniu z Mikołajem" -„Powitanie Wiosny" -„Pan kotek jest chory" - „ Na ratunek Ziemi" - prezentacja przed społecznością przedszkolną i rodzicami. „Aktorzy na scenę"- burza mózgów, wymyślanie własnego tekstu do określonej roli. „Aktorzy"- zabawy w reżysera i aktorów, poruszanie się według instrukcji podawanej przez partnera.
Przygotowanie i udział w przedstawieniach prezentowanych dla społeczności przedszkolnej, zaproszonych gości: - „W ogrodzie gospodarza" -„W cyrku".
Popołudnie z bajką -spotkanie dla zainteresowanych rodziców - prezentacja wybranego utworu literackiego przez zespół rodzinny - dyplomy, drobne niespodzianki, zaproszeni goście.
„Bajkowe bajanie" - I Przegląd Bajkowej Piosenki Przedszkolnej. - integracja z rówieśnikami z innych przedszkoli - prezentacja fragmentu bajki w formie piosenki - dyplomy, upominki.
|
- wie, jak zachować się podczas oglądania przedstawień teatralnych - potrafi opowiedzieć treść oglądanej sztuki teatralnej -wyraża własne refleksje na temat obejrzanych przedstawień teatralnych - zna słownictwo związane z teatrem: aktor, scena, kurtyna widownia, reżyser itp.
- aktywnie uczestniczy w przygotowaniu inscenizacji, przedstawień
- potrafi wczuć się w rolę
- prawidłowo gra mimiką twarzy, gestem, ruchem
- pokonuje nieśmiałość
- wykazuje się własną inicjatywą i pomysłowością -wykorzystuje własne możliwości ruchowe, głosowe, sceniczne
-dba o rozwój własnych zainteresowań z wybranej dziedziny sztuki
- podejmuje chęć wzięcia udziału w konkursie przy współudziale najbliższych - przedstawia inscenizację wybranego utworu literackiego z rodziną - jest spontaniczne i odważne - potrafi czerpać radość z kontaktu z literaturą i z zabawy z rodziną
- potrafi przezwyciężyć tremę przed większą publicznością
-wyraża swoje upodobania artystyczne |
VIII. EWALUACJA
IX. LITERATURA